Ζιβάναν τη χωρκάτικην
ποτζείνην που τυφλώννει
επίνναμεν το Σάββατον
ο Γιακουμής τζ'εγιώνι
Τζιε πίννε τζιαι να πιείς τα shots
με τσίλλημαν κανέναν
ευθύς εκαταλήξαμεν
στης μέθης τον πυθμένα !
Κουβεντολόιν κάμποσον
λαφαζανιές αβέρτα ,
πάνω μου ετζοιμήθηκα
τζ'εφέραν μου κουβέρταν
Την επομένην το πρωίν
ένιωθα την κκελλέ μμου
όπως το όπλον του στρατού
την ώραν του πολέμου
Έκαμα θκυό μερόνυχτα
τα μίλια μου να φέρω
τζιαι ούτε γω επίστεφκα
πως θα τα καταφέρω
Που τζείν'την μέραν έν ήπια
ξανά εν θα το κάμω
αμμα την αλλην εφτομάν
τ'αρφού μου έχω γάμο !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έν τζ'εσhει αντροπήν