Μάρσιαλ Άρτιστ Γάτος ! (του Κοντολέων "Αντζούγια" Αντρέου )

Πάς το τζιουνούρκον το ππισί

Παιγνίθκια βίρρα παίζω

Τζιαι με το ζόριν καϊλώ

Να τρώω τζιαι να σχιέζω

Τζιαι ούλους επισκάλιουν τους

Στο tekken τζιαι στο hitman

Τζι’ ενόμιζα πως έγινα

Brushλέουρας τζιαι yip man

Τζιαι αθθυμούμαι το καλά

Παρασκευήν ημέραν

Ήρτασιν οι παρέες μου

Τζιαι βεσοπέ εφέραν

Τζιαι είπαν μου προστακτικά

Κάτσε εις το pregame

Πόψε εννάσχιει έξοδον

Μέν είσαι έτσι lame

Πιε τζιαι να πιεις που γλήορα

Χαχά να γίνω κώλος

Εφέρμαρα τζι’ έν μ’ έκοφτεν

Τίποτε τζιαι ουδόλως

Ετσι εμπήκα φουρκαστός

Μέσα στη δισκοθήκη

Που τα ποτά ενόμιζα

Ο κόσμος μου ανήκει

Τζιαι σαν εσουλατσάριζα

Στου αλκοόλ τον κήπο

Που λάθος εκουτσούβλησα

Πάνω σε έναν τύπο

Λαλώ του εν το έθελα

Απλά ήταν να ρέξω

Μα τζιείνος εθυμώθηκεν

Λαλεί μου «πάμεν έξω»

Ευτύς κουντά με άξιππα

Επήρεν με μαζίν του

Με ρώμην απαράμιλλην

Τζιαι με φωθκιάν στο δείν του

Τζιαι κόσμος εσυνάχτηκεν

Τζι’ εγώ ο καημένος

Ενόμιζα πως είχα τον

Γιατί ήμουν πιωμένος

Τζι΄ούλες τες δεξιότητες

Που έμαθα προσφάτως

Είπα να δείξω του κοινού

Στες τέγνες είμαι γάτος

Μα άλλον το δεξίν κροσέ

Ο πρεσβευτής του χάους

Τζιαι άλλον εν το ντάπολ κκλίκ

Του δεξιού του mouse

Ελούβησεν η μούττη μου

Τζι’ έππεσα σαν τη μάππα

Γιατί έβαλεν μου με σπουδήν

Του ζίου ζίτσου κλάππα

Τζιαι το escape γύρεφκα

Πως εν να το πατήσω

Μα exit game έν είσχιεν

Κάπου για να τσιλλήσω

Λαλώ του είσαι γάδαρος

Τζιαι όσες θέλεις δώσμου

Πως ξέρεις τέγνες μέν κάμνεις

Τον έξυπνον του κόσμου

Μα ήρτεν ο σεκκιουριτάς

Γρόνια μες το καράτε

Κάθε νοήμων άθρωπος

Εύλογα τον φοάται

Τζι’ έτυχεν τζι’ ήταν gamer

Παλιά τζιαι τζιείνος λλίο

Ηταν παρέας που το clan

Του call of duty δύο

Αρπάσσει τζιείντον γάδαρον

Φτύννει του μες τα βρύθκια

Τζιαι Kin Geri του έμπηξεν

Ευτύς μέσα στα ‘ρτσίθκια

Mawashi Geri ύστερις

Διά του στα ριζόφκια

Τζιαι έτρεξεν το γιαίμαν του

Κότσσινον σαν τα ρόφκια

Τζιαι άμαν του τες έμπηξεν

Εσυρεν τον τζι’ επήεν

Τζι’ ο κόσμος έσπασεν ευτύς

Σαν τους εζαοείεν

Λαλεί μου ά, ρε γέρημε

Σαν μού’ φυεν ο τρόμος

Αλλον εν η οθόνη μας

Τζιαι άλλον εν ο δρόμος

Λαλώ του έσχιεις δίκαιον

Μα όπως μου εμίλαν

Εστρεψα του το βεσοπέ

Μαζίν με τη ττεκκίλαν

Μα έμαθα το μάθημαν

Τζιαι πλέον τα παιγνίθκια

Εν τα ξανασαντάνωσα

Μαζίν με την αλήθκειαν